انتظارات قرآن كريم از يك زن مسلمان چيست؟
قرآن كريم در آيات متعدد انتظارات خودش رو از يك زن مسلمان بيان كرده است از جمله آيه 34 سوره نساء كه در آن دو وظيفه زنان بيان شده است كه هر كدام را جداگانه توضيح مي دهم:(الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ : مردان سرپرست زنانند به سبب آنكه خداوند برخى را بر برخى ديگر (مردان را بر زنان در نيروى فكرى و روانى و جسمى) برترى بخشيده (و از اين رو ولايت امر جامعه را در رتبه نبوّت و امامت و ولايت انتصابى از جانب معصوم، از آن مردان قرار داده است) و نيز مردان سرپرست همسران خويشاند به خاطر آنكه از اموالشان (براى زنان) خرج مىكنند. پس زنان شايسته مطيع و فرمانبرند و به پاس آنكه خداوند (حقوق آنها را) نگه داشته آنها هم (در غياب شوهر حقوق و اسرار و اموال او را) نگه دارندهاند.)( النساء: 34)
اولين انتظار قرآن از يك زن مسلمان در اين عبارت بيان شده است كه(فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ)
از آنجا كه هر گروه و هر نهادي از جمله خانواده نيازمند مديري است كه بتواند به خوبي آن را اداره كند ، و از آنجا كه در ابتداي همين آيه 24 سوره نساء خداوند متعال مديريت خانواده را بر عهده مرد گذاشته ، از آن طرف هم از زنان خواسته كه در نظام خانوده تابع مدير زندگي باشند تا بتوانند به بهترين نحو ممكن زندگي خود را رشد دهند.
يك نكته در مورد اين وظيفه و اين انتظار هم بايد تاكيد شود و آن اينكه ؛ اين تبعيت فقط در مورد مسائل خانوده و تا جايي است كه با دستورات خداوند مخالفت نشود وگرنه اين تبعيت به اين صورت نيست كه شوهر هر كاري را بگويد ، ولو اينكه كار حرامي باشد ، زن موظف به تبعيت از او است!
نكته ديگر اينكه اين انتظار فقط براي رشد و تكامل زندگي بيان شده چرا كه اگر در زندگي هر كسي بخواهد حرف خودش را بزند، اين زندگي بعد از مدتي حتماً با شكست مواجه مي شود.
از زنان خواسته نشده كه اين ويژگي خود را سركوب كنند بلكه در مقابل راه مديريت صحيح را به انها ياد داده است كه زينت هاي خود را مي توانيد در مقابل همسر و فرزندان و يا برادران و ....... خود آشكار كنيد
آشكار كردن زينت هاي زنان
يكي ديگر از انتظاراتي كه قرآن مجيد از يك زن مسلمان دارد ، جلوه گري و خودنمايي زن است چرا كه اين ويژگي در درون ذات او قرار دارد و نمي توان از بروز و ظهور آن كاملاً جلوگيري كرد:
قرآن مجيد با توجه به احاطه كامل بر تمام ابعاد وجودي زنان به اين غريزه نيز توجه كامل داشته و از زنان خواسته است تا بر اين ويژگي مديريت كامل داشته باشند و آن را در مواقع خاص بروز و ظهور دهند تا هم بتوانند اين حس خود را عملي كنند و هم موجبات فساد و گناه ديگران رو به وجود نياورند ، به همين خاطر از همه اونها خواسته است تا:َّ وَقُل لِّلْمُۆْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُوْلِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُۆْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ : و زنان مۆمن را بگو كه ديدگان خويش را فرو دارند و شرمگاههاى خود را- از ديد ديگران- نگاه دارند و [جاهاى] آرايش و زيور خويش را آشكار نكنند مگر آنچه پيداست- مانند چهره و دست و روى پا-، و مقنعههاشان را بر گريبانهاشان بيندازند و زيور و آرايش خود را آشكار نكنند مگر براى شوهرانشان يا پدرانشان يا پدران شوهرانشان يا پسرانشان يا پسران شوهرانشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان يا پسران خواهرانشان يا زنانشان- زنان همكيش خود- يا آنچه مالك شدهاند- كنيزان- يا مردان تابع خانواده- طفيلى و كم خرد كه با آنان زندگى مىكنند- كه به زنان رغبت و نيازى ندارند يا كودكانى كه از شرمگاه زنان آگاه نگشتهاند.- به سن تميز و بلوغ نرسيدهاند- و پاهاى خود را چنان بر زمين نزنند تا آنچه از زيور خويش پنهان مىدارند دانسته شود- آواز پيرايه خود يعنى خلخال را به گوش مردم نرسانند-. و اى مۆمنان، همگى به خدا باز گرديد تا شايد رستگار شويد.( النور : 31)
چنانچه در اين آيه آمده است ، از زنان خواسته نشده كه اين ويژگي خود را سركوب كنند بلكه در مقابل ، راه مديريت صحيح را به آنها ياد داده است كه زينت هاي خود را مي توانيد در مقابل همسر و فرزندان و يا برادران و ....... خود آشكار كنيد.
اين تبعيت فقط در مورد مسائل خانوده و تا جاي است كه با دستورات خداوند مخالفت نشه وگرنه اين تبعيت به اين صورت نيست كه شوه هر كاري را بگويد ولو اينكه كار حرامي باشد زن بايد از او تبعيت كند
به ناز سخن مگوييد
بر خلاف برخي از تفكرات افراطي كه مانع هرگونه ارتباط زنان با جامعه اي كه در آن زندگي مي كنند مي شود ، قرآن كريم با حضور زنان در جامعه مخالف نبوده ، اما براي حضور آنان شرائطي را بيان كرده است كه مي توان با احراز اين شرائط از بسياري از مفاسد و ناهنجاري ها جلوگيري كرد.
قرآن كريم اين توصيه را به زنان پيامبر اكرم بيان كرده است اما مسلم است كه اين توصيه اختصاص به زنان پيامبر نداشته و شامل همه زنان مي شود: يَا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا: اى همسران پيامبر، شما اگر تقوا پيشه كنيد مانند ديگر زنان (عادى) نيستيد، پس با گفتارتان ناز و عشوه مريزيد تا كسى كه در دل او مرض ( فسق و فجور) است (در شما) طمع ورزد، و گفتارى نيكو (و دور از تحريك و ريبه) بگوييد.( الأحزاب : 32)
توضيح آيه اينكه در بعضي از محاورات شاهد ناز و عشوه زنان در گفتگوها هستيم كه قرآن مجيد براي جلويگري از مفاسد احتمالي به زنان توصيه مي كند كه در گفتگوها و محاوره هاي روزمره خود ، با وقار و سنگيني حرف زده تا افراد بيمار براي آنها مشكلي ايجاد نكنند.